دعا. توسل .توکل. اینکه هیچ کاری ازت بر نمیاد تا انجام بدی.
اینکه ندونی دل ببندی و امید داشته باشی یا امیدت رو قطع کنی و به از دست دادن فکر کنی.
مثل ی نفر که قراره ی فاصله ایی رو توی ارتفاع.
از ی بند باریک بگذره و هیچی بهش وصل نیست.
مشخص نیست رد شه یا سقوط کنه.
وای خدای بزرگ چه دو هفته سختی بود.
خدایا شکرت که کمکمون کردی و همه چیز به خیریت تموم شد.
خدایا شکرت که روزای خوبتو دوباره به من و خونوادم نشون دادی.
خوشحالم که دوباره این چند شب دوباره حال و هوای عید برگشته.
به خونمون و بساط مهمونی و خنده و شیرینی خوردن به راهه.
هیچ چیز مثل سلامتی ارزشمند نیست.
این رو از اعماق وجودم حس کردم این مدت.
قدرشو میدونم .قدرشو بدونید بیشتر از قبل.
پ ن: بعد ی مدت که دوباره اومدم(گرچند کسی هم منتظرم نبود
) آهنگ وبمو عوض کردم .
قشنگه
تقدیم به دوستای عزیز خودم.
درباره این سایت