به آرامی کف اتاق دراز میکشم.
بسان تکه ابری سبک در آسمان خیال.
در اندیشه امروزم.
به امید فردا .
همچنان فکر میکنم .
به آینده ایی نه چندان دور.
به پازلی که در دست دارم و به قطعات به هم ریخته آن.
باید بهتر از قبل به پایان برسانمش.
کمک کنم.
کمکم کنند.
دستانشان را بگیرم.
دستانم را بگیرند.
زیبا تر و محکم تر از قبل.
زیبا تر.
زیباتر.
زیباتر.
درباره این سایت